چون شاخه خشک بودیم به هم رسیدیم ما را در زمینی کاشتند به نام خانواده

ما دو یکی شدیم دیگری منی نماند و منیت مرد

ما درخت شدیم و ریشه دواندیم در دل زمین

وقتی به هم رسیدیم جوانه زدیم شکوفه دادیم رشد کردیم سبز و زیبا لبهامان پر از خنده بود چشمهامان پر از شادی زمان گذشت

فصلی گذشت و ما ثمر دادیم آری تابستان زندگیمان را میگویم بهره ها بردیم از زندگی و سایه سار عشق عجب خنک بود

 اما پائیزی در پیش بود وای که چقدر پائیزی بودن سخت است

ولی گلکم از پائیز هم سخت تر آمد زمستان/ سکوت/سفیدی /تنهائی و گوئی خوابی سنگین  /

من و تو نگران شدیم نالیدم آه کشیدیم گله کردیم تا اینکه ناگهان یادمان آمد آنکه عشق بکارد عشق درو میکند و آنکه نفرت بکارد نفرت. ما با هم به گفتگو نشستیم آری عزیزم ما یکصدا زمستان را تائید کردیم اما بر این باور رسیدیم که زمستان هم مثل سایر فصلها ماندگار نیست

یادمان آمد که بعد از زمستان بهار است و بهار

زندگی فصولی دارد همه خوبند گاهی همین پائیز برگریز ابهت و زیبائی بهار را به ما بیشتر مینمایاند آری ما اکنون همه فصول زندگیمان را دوست داریم چرا که در دو صد چندان کردن عشقمان نقش داشته

من تو دوست دارم عزیزم تو هم مرا

گاهی نبودنمان به ما میآموزد بودن کنار هم چقدر ارشمند است

گاهی با خود میاندیشم واقعاً چقدر خوب است که گاهی غم باشد تا به انتظار شادی بنشینیم .

دوست دارم همیشه و در همه حال

متن از خودم

چی خواستی تا الان و چی شدی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تبیریک عید نوروز و اخبار نی نی
پلینازم من
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
ما به منبر میرویم شما هورا بکشید
احوال نامه
اوضاع نامه ای مشوش
روز پدر
عشق
بازم دارم خواب میبینم
تولدانه مادرانه
شیپوری چی خبری آورده
عید مبارکی
همچی همینطوری یکهویی یکهو شد
وقایع الاتفاقیه روی تولدانه
[عناوین آرشیوشده]